Peygamberimizin vefâtından sonra Bilâl-i Habeşî ayrılık acısına tahammül edemez olmuş, artık bir daha ezan okumamıştır.
Resûlullah aleyhisselam, meclisindekilere karşı daima güleçti. Yumuşak huylu idi. Esirgemesi, bağışlaması boldu.
