Anne-babaya duyulan sevgi de çocuğu Allah'a yaklaştırır.

Peygamber Efendimiz (sav) buyuruyorlar ki:

“Hepiniz çobansınız ve hepiniz güttüğünüzden mesulsünüz.”

Öyleyse neslin yetişmesi hususunda çok dikkatli olmak gerekir.

Çocuk doğar doğmaz sağ kulağına ezan, sol kulağına da kamet okunur. Böylece anne-baba onu Allah'ın kulu bildiklerini ve o kimlik üzere yetiştirmek istediklerini açıklamış olurlar.

Çocuk, 3 yaşından itibaren sorular sorar. 4 yaşında sorular peş peşe gelmeye başlar.

Özellikle:

­- Allah nerede?

- Allah ne kadar büyük?

- Allah neye benziyor?

- Allah nerede oturuyor?

Sorularını sıkça tekrarlar. Çocuğumuz, Yaradan hakkında ne sorarsa sorsun; sabır, sevgi ve hoşgörü ile azarlamadan ve mümkün olduğunca kısa cevaplar vermeliyiz.

”Allah nerede?”  dediğinde, O’nun çok güçlü olduğunu, istediği her yerde olabileceğini söyleyebiliriz. Onlarla bir büyükle konuşuyor gibi süslü püslü kelimeler kullanmak yerine gayet sıcak ve samimi bir iletişim kurmalıyız.

En önemlisi; onları asla Allah ile korkutmamalıyız. ”Bunu yaparsan Allah seni yakar!” şeklindeki ifadeler onları Yaradan’dan uzaklaştırır. Çocuklarımıza Allah'ın korkulan değil, korkulardan kurtaran olduğunu, kendisine inananları ve sevenleri cennet ile ödüllendireceğini ve asla cehennem ile cezalandırmayacağını, bütün korkulardan Allah'a sığınarak kurtulacağımızı… anlatmalıyız. Çünkü Allah, bizi bizden daha çok seviyor. Her türlü tehlikeden emin olmamızı ve iki cihanımızı da cennete çevirmemizi istiyor.

Evet, Allah'tan korkmalıyız ama öncelikle O’nun sevgisini, rızasını kaybetmekten korkmalıyız. Bu korku, sevgi kaynaklı tatlı bir duygudur.

Çocuklar önce taklit ederler. Bizler onların yanında ibadet edersek, dua edersek, güzel söz ve fiiller sergilersek onlar da fıtratlarındaki sevgiyi hemen gösterir, aynısını yapmaya çalışırlar. Allah Rasûlü'nün adı geçince gözümüzden akan bir damla yaş, oturup onlara saatlerce “Peygamberimizi şöyle sevmeliyiz” diye anlatmaktan daha tesirli olur.

Rabbim bütün Ümmet-i Muhammed'e önce anlamayı sonra da anlatabilmeyi nasip etsin.

Anne-babaya duyulan sevgi de çocuğu Allah'a yaklaştırır. Çünkü hayatta en çok sevdiği kişiler olan anne ve babayı var eden ve rızasını onların rızasına bağlayan O’dur.

“Allah’ın rızası, anne-babanın rızasındadır.” (Hadis)

Birçok ilim adamı çocukta büyük bir dini potansiyel olduğunu söyler. Onlar şekilsiz birer hamur gibidirler. Onları belirli kalıplara bilerek veya bilmeyerek bizler sokarız.

Önemli olan kendimizi ve göz bebeğimiz, ciğerparemiz olan çocuklarımızı “Allah’ın boyasıyla boyayabilmektir.”

Sevgiyi yaratıp var eden ve yüreklerimize hediye eden Allah'a hamdolsun.