“Rasûlullâh aleyhisselam, hayırda esen rüzgârdan daha cömertti.

Rasûl-i Ekrem (s.a.s), insanların en cömerdi idi. Peygamberimiz aleyhisselamı yakından tanıyanlar, kendisini böyle vasıflamışlardır.

Hz. Ali:

“Rasûlullâh aleyhisselam, eli açıklıkta, insanların en cömerdi idi.”

Hz. Âişe:

“Rasûlullâh aleyhisselam, hayırda esen rüzgârdan daha cömertti.”

Abdullah b. Ömer:

“Rasûlullâh aleyhisselamdan daha cömert bir kimse görmedim.”

Abdullah b. Abbas:

“Rasûlullâh aleyhisselam insanların en cömerdi idi.” demiştir.

Peygamberimiz aleyhisselamda cömertliğin her türlüsü, Allah yolunda Allah’ın dinini açıklamak, Allah’ın kullarını doğru yola kılavuzlamak, açları doyurmak, cahilleri öğütlemek, haceti görüleceklerin hacetlerini görmek, yararlanacakları her yolla yararlandırmak ve ağırlıklarına tahammül etmek... gibi ilim, mal ve nefis cömertliğinin hepsi mevcuttu.

Peygamberimiz aleyhisselam:

“Ben ancak bölüştürücüyüm, veren ise Allah’tır!”

“Bize mirasçı olunmaz! Bizim bıraktığımız sadakadır. Ancak, Muhammed’in ailesi ondan yer!” buyurmuştur.

Ebu Zerri’l-Gıfârî der ki:

“Rasûlullâh aleyhisselam, bana:

‘Ey Ebu Zer! Şu hangi dağdır?’ diye sordu.

‘Yâ Rasûlallâh! Uhud dağıdır!’ dedim.

Rasûlullah aleyhisselam:

‘Varlığım Kudret Elinde bulunan Allah’a yemin ederim ki; onun benim için altına çevrilmesi, beni asla sevindirmez!

Onu bir kırat bile bırakmaksızın Allah yolunda harcarım!’ buyurdu.

‘Yâ Rasûlallâh! Bir kantar da mı bırakmazsın?’ diye sordum.

Rasûlullah aleyhisselam, üç kere:

‘Bir kırat bile bırakmaksızın! Bir kırat bile bırakmaksızın! Bir kırat bile bırakmaksızın!’ buyurdu. Sonra da:

Akşama doğru Medine’nin Harre mevkiinde Peygamber aleyhisselamla birlikte yürüyordum ve Uhud dağına bakıyorduk.

Peygamber aleyhisselam:

‘Ey Ebu Zer!’ buyurdu.

‘Buyur yâ Rasûlallâh! Emrine amadeyim!’ dedim.

Rasûlullah aleyhisselam, Uhud’a bakarak:

‘Şu Uhud’un benim için altına çevrilmesini, ondan bir tek dinarın üç günden fazla yanımda akşamlamasını, beklemesini arzu etmem! O bir tek dinarı da ben sadece borç için yanımda bulundurur, hepsini Allah’ın kullarına (eliyle sağına, önüne ve soluna işaret ederek) ‘Alınız! Alınız! derim.’ buyurdu.”

Sonra yürümeye devam ettik.

‘Ey Ebu Zer! Çok mal sahipleri vardır ki, Kıyamet gününde onlar sevapça pek azdırlar!

Ancak (yine eliyle sağına, önüne ve soluna işaret ederek) mallarını şöyle şöyle harcayanlar müstes­nadır!

Böyleleri de pek azdır!’ buyurdu.” (M. Asım Köksal, İslam Tarihi, XVIII, 476 vd.)