Dinin direği (Tirmizî, Îman/8; Müsned, V, 231, 237; Aclûnî, Keşfü’l-Hafâ, I, 31-32) olan namaz, Kur’ân-ı Kerîm’de yaklaşık seksen yedi kere geçmektedir.

İslâm dinine göre en önemli ibadet bilindiği gibi namazdır.

Dinin direği (Tirmizî, Îman/8; Müsned, V, 231, 237; Aclûnî, Keşfü’l-Hafâ, I, 31-32) olan namaz, Kur’ân-ı Kerîm’de yaklaşık seksen yedi kere geçmektedir. Yine Peygamber Efendimizin (s.a.s) ifadesine göre; kulun kıyâmet günü ilk sorulacak amelidir. (Tirmizî, Salât/188)

Bu yüzden her ahval ve şartta ikame edilmesi gerekir. Hatta düşman karşısında, savaş tehlikesi olduğu anlarda bile… Çünkü hiçbir mazeret namaz için geçerli değildir. Tabi ki bunu söylerken güç yetiremeyeceğimiz bela, sıkıntı ve hastalık gibi durumlardan Allah’a sığınmamız gerekir.

Korku namazı; savaş vb. olağanüstü durumlarda düşmandan korunma görevi aksatılmadan aşağıda anlatıldığı üzere kılınır.

Salih b. Havvat, Zâtü’r-rikâ’ Gazvesinde Resûlullah’la (s.a.v.) beraber korku namazı kılan bir zattan naklen anlatıyor:

“Önce bir grup gelip Resûlullah’ın (s.a.v.) ardında saf yaptı, diğer grup ise düşman karşısında kaldı. Saf yapanlara Peygamberimiz bir rekât kıldırdıktan sonra kendisi kıyamda bekledi, safta bulu­nanlar kendi kendilerine namazlarını tamamlayıp ayrıldılar. Bu defa düşman karşısında bekleyen grup geldi, Peygamberimizin ardında saf yaptı, namazlarını bitirenler ise düşman karşısına gittiler. İkinci gruba da kalan bir rekâtı kıldırdıktan sonra tahiyyatta, oturdu. Cemaat kılmadıkları rekâtı tamamladıktan sonra hep beraber selam verdiler. (Buhârî, Megazî, 64/31; Müslim, Salâtu’l-Musafırîn, 6/310; Şafiî, Risale, no: 509, 677)

 

Sehl b. Ebî Hasme’den rivayetle korku namazı şöyle kılınır:

“İmam öne geçer, bir grup cemaat arkasına saf olur, diğer bir grup da düşman karşısında bekler. İmam bu gruba bir rekât kıldırdık­tan sonra ikinci rekâta kalkar. Arkasındaki cemaat kalan rekâtla­rı kendi kendilerine tamamlayıncaya kadar kıyamda bekler. Ce­maat namazı tamamlayıp selam verince saftan ayrılırlar. İmam hâlâ kıyamda bekler. Bu sefer düşman karşısında bekleyenler imamın ardına gelip saf olur, namazlarını bitirenler de düşman karşısına giderler. İmamın arkasına saf yapan bu ikinci grup tek­birlerini alırlar. İmam onlara da bir rekât kıldırdıktan sonra selam verir. Cemaat ise kılmadıkları rekâtları tamamlayarak selam verirler. (Buhârî, Megazî, 64/31; Müslim, Salâtu’l-Musafırîn, 6/309)

 

Nâfi anlatıyor: Abdullah b. Ömer’e korku namazının nasıl kılındığı sorulduğunda şöyle anlattı:

“İmam öne geçerek ikiye ayrı­lan gruptan birine bir rekât kıldırır. Diğer grup düşman karşısın­da bekler. Birinci grup bir rekât kıldıktan sonra selam vermeden düşman karşısında bekleyenlerle yer değişirler. İkinci grup da imamla beraber bir rekât kıldıktan sonra, imam iki rekâtlı namazı bitirir. Bu defa her iki grup da ayrı ayrı gelerek birer rekât daha kılarlar. Böylece imamdan sonra kıldıkları bu rekâtla ikişer rekât kıl­mış olurlar. Şayet düşman tehlikesi çok büyükse ayakta, binek üzerinde kıbleye dönerek veya dönmeden kılarlar.”

İmam Malik, Nâfi’nin bu rivayetle ilgili olarak şöyle dediğini nakletmiştir:

“Abdullah b. Ömer’in naklettiği korku namazının bu şeklini Hz. Peygamber’den gördüğünden eminim.” (Buhârî, Tefsir, 65/2/44. Ayrıca bkz. Şeybânî, 290)