Kalk Arkadaş

İnsanın unuttuğu Allah’ı zikredelim

Kalk, arkadaş, gidelim

Dereler yoldaşımız

Dağlar omuzdaşımız

Dünyayı seyredelim

 

Şehirlerin dışından

Esmerden, sarışından

Kaçalım, kurtulalım

Haydi yürü, bulalım

 

Kat kat çıkmış evlerin

O cam gözlü devlerin

Gizlediği âlemi

Bir tüy gibi yel alsın

Bir dal gibi sel alsın

Bizden, menhus elemi

 

Attığımız naralar

Yol açsın karanlıkta

Çeksin bizi mağaralar

Bir derin ormanlıkta

 

Öttürüp sert bir ıslık

Yılanları çağralım.

Peşinden çığlık çığlık

Çakallara bağralım

 

Ötelim baykuşlarla

Kızıl akşam üstleri

Hicret eden kuşlarla

Sema, deniz ve yeri

 

Çepçevre, iklim iklim

Dolaşalım, gezelim

Yollar bizden bir izdir

Ne duysak sesimizdir

 

Ne görsek benzer bize

Hiç şaşmayan bir saat

Gibi işler tabiat

Uyarak kalbimize

 

Mevsimler boğum boğum

Zamanın ipliğinde

Başı görünmez doğum

Sonu ölçülmez hayat…

 

Hayvan, nebat ve cemat

Hepsi ilk gençliğinde

Ölen ölür, yıpranmaz

Giden gider, aranmaz

 

Böyle geçer ömrümüz

Bir gün gelir, ölürüz

Haberimiz olmadan

Ve o zaman, o zaman

 

Hayat neymiş görürsün

Bırak, keyfini sürsün

Şehirlerin, köleler

Yeter bizi tuttuğu

Tükensin velveleler

 

Kalk arkadaş, gidelim

İnsanın unuttuğu

Allah’ı zikredelim

Gül ve sümbül hırkamız

Sular, kuşlar, halkamız…

 

N. Fazıl KISAKÜREK


Genç KALEMLER diğer yazıları