Merhabalar gönül dostlarımız,.

Merhabalar gönül dostlarımız,

“İnsan, nisyan ile maluldür” denilmiştir.

Bazen Rabbini, Peygamberini, hakkı-hakikati, yapılan bir iyiliği, bazen de kendisine tevdi edilen “emaneti” unutur insanoğlu…

Beden ülkesi maddi ve manevi unsurlarıyla birlikte emanettir bizlere. Onu hor kullanamaz, haram yollara süremez, Yaradan’dan gayrısına sevk edemeyiz.

İlahî ente maksûdî ve rızâke ve likâike matlûbî sözlerini terennüm eder diller,

Ve âtinâ mahabbeteke ve ma‘rifetek niyazıyla vâsıl ilallâh olmak murâd eyler gönüller.

Emanet, Cenâb-ı Hakk’ın insana yüklediği kulluk bilinci ve sorumluluğu…

“el-Emîn” Hz. Peygamber’in kemâl sıfatlarından birisidir.

Çünkü Rabbinin emanetini layıkıyla yerine getirendir O…

Peki, kişinin rahat ve huzur içerisinde hayatını idame ettirdiği, düşüncesini özgürce ifade edip ibadetlerini yerine getirebildiği vatanı kendisine bir emanet değil midir?

Hemen her karışı sadece ve sadece din uğruna canlarını hiçe sayan kahramanların aziz hatıralarıyla dolu olan vatan toprakları;

Kim bu cennet vatanın uğruna olmaz ki fedâ

Şühedâ fışkıracak toprağı sıksan şühedâ

Cânı, cânânı bütün varımı alsın da Hüdâ

Etmesin tek vatanımdan beni dünyada cüdâ

dizeleriyle tasvir olunabilir ancak!

 

Vatan olmasa ne kalır geriye insandan, insanlıktan?

Vatanı vatan yapan manevî değerlerdir elbette.

Amma vatanınız yoksa hangi değer, değerini muhafaza edebilir ki!

Ezanımdan alışıp tekbîre,

Buldunuz mutluluk, imanımla...

Vatan ettim sizi ey topraklar

Beş vakit damgalayıp alnımla

 

İslâm sancağının düştüğü topraklar eğer bu topraklar ise,

Onun düştüğü yerden kalkması ve yeniden dalgalanması da bu topraklarda vuku bulacaktır inşallah.

Aziz vatan ve siz değerli pirdâşlarımız!

“Allah, dünyada vatansız, âhirette imansız bırakmasın!”

Fî emânillâh...